روباه بچه ای با مادر خود گفت: از جامی برستان 13

1 ای علم علم برافراخته چون علم از علم سرافراخته

2 خویشتن از علم علم ساختی چون عمل آمد علم انداختی

1 چون سلامان هفته ای محمل براند پندگویان را بر او دستی نماند

2 از ملامت ایمن و فارغ ز پند بار خود بر ساحل بحری فکند

1 ای به یادت تازه جان عاشقان زاب لطفت تر زبان عاشقان

2 از تو بر عالم فتاده سایه ای خوبرویان را شده سرمایه ای