1 بهار با نفس گرم بادها آمد

2 زمین ، جوانی ازو جست و آسمان از او

3 گلوی خشک درخت

4 چنان فشرده شد از بغض دردناک بلوغ

5 که برگ ، سر بدر آورد چون

6 زبانی از او

7 بنفشه ، بوی سحرگاه خردسالی را

8 به کوچه های مه آلود بی چراغ آورد

9 نگاه نرگس همزاد خاکی خورشید

10 به راه خیره شد و صبح را به باغ آورد

11 طلای روز در آیینه های جوی چکید

12 چمن ز روشنی و آب ، تار و پود گرفت

13 شکوفه ها همه چون پیله ها شکافته شد

14 هوا لطافت ابریشم

15 کبود گرفت

16 ایا بهار ، الا ای مسیح تازه نفس

17 که مردگان نباتی را

18 به یمن معجزه ای ، رشک زندگان کردی

19 نهال لاغر بیمار را شفا دادی

20 رخت پیر زمینگیر را جوان کردی

21 ایا بهار ، الا ای بشیر تازه ی طور

22 ایا پیمبر فصل

23 تو ، ای که آتش نارنج را ز شاخه ی سبز

24 به یک نسیم ،

25 برافروزی و برویانی

26 سپس ، به حکم عصایی که سرسپرده ی تست

27 اف در دل امواج نیل شب فکنی

28 ه تا قبیله ی خورشید را بکوچانی

29 مرا به وادی سرسبز خردسالی بر

30 مرا به خامی آغاز زندگی بسپار

31 ایا بهار ، الا ای بشیر تازه ی طور

32 ایا بهار ، الا ای مسیح سبز بهار