1 سر کوه بلند آمد سحر باد

2 ز توفانی که می‌آمد خبر داد

3 درخت و سبزه لرزیدند و لاله

4 به خاک افتاد و مرغ از چهچهه افتاد

5 سر کوه بلند ابر است و باران

6 زمین غرق گل و سبزهٔ بهاران

7 گل و سبزهٔ بهاران خاک و خشت است

8 برای آن که دور افتد ز یاران

9 سر کوه بلند آهوی خسته

10 شکسته دست و پا، غمگین نشسته

11 شکست دست و پا درد است، اما

12 نه چون درد دلش کز غم شکسته

13 سر کوه بلند افتان و خیزان

14 چکان خونش از دهان زخم و ریزان

15 نمی‌گوید پلنگ پیر مغرور

16 که پیروزید از ره، یا گریزان

17 سر کوه بلند آمد عقابی

18 نه هیچش ناله‌ای، نه پیچ و تابی

19 نشست و سر به سنگی هشت و جان داد

20 غروبی بود و غمگین آفتابی

21 سر کوه بلند از ابر و مهتاب

22 گیاه و گل گهی بیدار و گه خواب

23 اگر خوابند اگر بیدار، گویند

24 که هستی سایهٔ ابر است، دریاب

25 سر کوه بلند آمد حبیبم

26 بهاران بود و دنیا سبز و خرم

27 در آن لحظه که بوسیدم لبش را

28 نسیم و لاله رقصیدند با هم