بر منبر و سجاده ببایست از اوحدالدین کرمانی رباعی 1
1. بر منبر و سجاده ببایست گریست
یا نیست شود یا همگی از اوحدالدین کرمانی رباعی 2
1. یا نیست شود یا همگی ما گردد
حاتم باشی با همه از اوحدالدین کرمانی رباعی 3
1. حاتم باشی با همه کس وقت سخا
چون نامه به نام ما رسد طی گردد
زنهار زآهشان بیندیش از اوحدالدین کرمانی رباعی 4
1. زنهار زآهشان بیندیش که آه
دودی است که زیر دامن آتش دارد
مه را به بناگوش تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 5
1. مه را به بناگوش تو نسبت کردم
زنهار که این سخن به گوش تو رسد
خال توراست حالتی از اوحدالدین کرمانی رباعی 6
1. خال توراست حالتی سخت عجب که هر که او
می نگرد به خال تو شیفته حال می شود
لبش رنگ لعل و دمش از اوحدالدین کرمانی رباعی 7
1. لبش رنگ لعل و دمش بوی مشک
شراب آتش تر قدح آب خشک
گفتم که تو را کجا از اوحدالدین کرمانی رباعی 8
1. گفتم که تو را کجا توانم دیدن
گفتا که مرا کجا توانی دیدن