در حق من ار یکی وگر از اوحدالدین کرمانی رباعی 19
1. در حق من ار یکی وگر صد گوید
بدگوی همیشه صفت خود گوید
1. در حق من ار یکی وگر صد گوید
بدگوی همیشه صفت خود گوید
1. حُسنی که گواه صنع معبود بود
چون حسن بتم زلطف موجود بود
1. با گل گفتم قدر عزیزان داری
چون خار چرا زیر قدمها داری
1. ای دل پس زنجیر چو دیوانه نشین
بر دامن درد خویش مردانه نشین
اوحدالدین کرمانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای اوحدالدین کرمانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: وحدالدین حامد بن ابی الفخر معروف به اوحد کرمانی (زادهٔ ۵۶۱ هجری قمری در بردسیر (جواشیر) کرمان – درگذشتهٔ ۳ شعبان ۶۳۵ هجری قمری در بغداد) از صوفیان و رباعیگویان مشهور ایران در سدههای ششم و هفتم هجری است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار اوحدالدین کرمانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.