تا بر سر کوی عشق شد از اوحدالدین کرمانی رباعی 7
1. تا بر سر کوی عشق شد منزل ما
فریاد برآمد از نهاد دل ما
1. تا بر سر کوی عشق شد منزل ما
فریاد برآمد از نهاد دل ما
1. در خدمت مخلوق امانی نبود
جز دردسر و کندن جانی نبود
1. ما اطیب عیشی معه لولایی
لولای لما حجبت عن مولایی
1. در راه یقین گمان نباشد کس را
با شک و یقین امان نباشد کس را
اوحدالدین کرمانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای اوحدالدین کرمانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: وحدالدین حامد بن ابی الفخر معروف به اوحد کرمانی (زادهٔ ۵۶۱ هجری قمری در بردسیر (جواشیر) کرمان – درگذشتهٔ ۳ شعبان ۶۳۵ هجری قمری در بغداد) از صوفیان و رباعیگویان مشهور ایران در سدههای ششم و هفتم هجری است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار اوحدالدین کرمانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.