زبان شوریده از نوعی خبوشانی مثنوی سوز و گداز 6
1. زبان شوریده کلک شعله تحریر
چنین کرد از زبان شعله تقریر
نوعی خبوشانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 11 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای نوعی خبوشانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: محمدرضا خبوشانی معروف به نَوعی خَبوشانی (زاده در خبوشان که نام قدیم قوچان است، درگذشته به سال ۱۰۱۹ هجری قمری در برهانپور هند) شاعر ایرانی و سرایندهٔ مثنوی «سوز و گداز» است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار نوعی خبوشانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.
محمدرضا خبوشانی معروف به نَوعی خَبوشانی (زاده در خبوشان که نام قدیم قوچان است، درگذشته به سال ۱۰۱۹ هجری قمری در برهانپور هند) شاعر ایرانی و سرایندهٔ مثنوی «سوز و گداز» است.
منبع : گنجور
1. زبان شوریده کلک شعله تحریر
چنین کرد از زبان شعله تقریر
1. الهی خنده ام را نالگی ده
سرشکم را جگر پر کالگی ده
1. خداوندا دلم افسردن آموخت
نظر دردیده از دل مردنم سوخت
1. اطاعت پیشگان شاهزاده
به طاعت نقد جان بر کف نهاده