نوعی خبوشانی

چنین کرد از زبان شعله تقریر

که عیسی خواند پیشش درس فرهنگ

اطاعت سنج امرش قاف تا قاف

قیامت از شکوهش دور باشی

زمین و آسمان را کرده تسخیر

مسمی ذوالجلال الله اکبر

سپاس آموزگار نا سپاسان

طریق رهنما کیشان گرفته

ز بازوی هما دادی پروبال

به دست خویش بردی مرهمش پیش

و گر هم زاده جان در راه داده

که در مستی نگشتی فتنه حادث

تو گفتی وصل یوسف عهد او بود

زبان پرمدح در دل ناسپاسی

بغیر از شکر شکرش نمی رست

مقیم خاک را در دل غباری

مرادش شد شهید نامرادی