نیستی نیست عین هستی است از نشاط غزل 1
1. نیستی نیست عین هستی است
بس بلندیها نهان در پستی است
گوشه ای از بهر آسایش بجز میخانه نیست از نشاط غزل 2
1. گوشه ای از بهر آسایش بجز میخانه نیست
چاره ی رنج دو عالم غیر یک پیمانه نیست
هزار خم بچشیدند و سرنگون کردند از نشاط غزل 3
1. هزار خم بچشیدند و سرنگون کردند
که صاف عقل گزیدند و در جنون کردند
وقت من خوش که اگر کوه و اگر صحرا بود از نشاط غزل 4
1. وقت من خوش که اگر کوه و اگر صحرا بود
بی وجودت نتوانم که دمی تنها بود
جهان را سیل اشکم گر کند ویرانه‌ای کمتر از نشاط غزل 5
1. جهان را سیل اشکم گر کند ویرانه‌ای کمتر
اگر من هم نباشم در جهان دیوانه‌ای کمتر
دل بدام زلف مشکین است باز از نشاط غزل 6
1. دل بدام زلف مشکین است باز
بسته ی آن موی پرچین است باز
بار غم بر دل و دل بر سر زلفش ترسم از نشاط غزل 7
1. بار غم بر دل و دل بر سر زلفش ترسم
که گرانی کند و بگسلد این رشته زهم
من عاشق و رند و می پرستم از نشاط غزل 8
1. من عاشق و رند و می پرستم
من بلهوسی هوا پرستم
این همان دشت و من خسته همان نخجیرم از نشاط غزل 9
1. این همان دشت و من خسته همان نخجیرم
که فکندی و گذشتی چو زدی با تیرم