قصاید در دیوان اشعار نشاط اصفهانی

1 ای آنکه وصفت راهمی برتر زامکان دیده ام حس و هم چون بیند ترا دروهم زانسان دیده ام

2 از پایه ی قدرت همی کامد فزونتر هر دمی در درگهت کانرا همی برتر زکیوان دیده ام

3 هر شام دامان فلک پر ز اشک خونین شفق هر صبح دست آسمان سوی گریبان دیده ام

4 آن بود از رایت خجل این پیش قدرت منفعل قدر فلک پیموده ام خورشید تابان دیده ام

1 زیباترین اشیا فرخ‌ترین اعیان از هرچه هست پیدا وز هرچه هست پنهان

2 از مرغ‌ها هزار است از وقت‌ها سحرگه از فصل‌ها بهار است از نوع‌هاست انسان

3 از عهدها شباب است از آب‌ها شراب است از انجم آفتاب است از ماه‌هاست نیسان

4 از سنگ‌ها دل دوست از عیش‌ها غم اوست از تیغ‌هاست ابرو از دشنه‌هاست مژگان

1 آسمانی دیگر است این بر فراز آسمان یا بهشت جاودان است آشکارا در جهان

2 خاک او جنت نشان است آب او کوثر صفت باد او چون طره ی حورا و شان عنبر فشان

3 ساکنان عرش با سکان فرشش همنشین طایران قدس با مرغان بامش همزبان

4 لامکان است و در آن تابان صفات ذوالجلال یا مکان سایه ی یزدان شد این خرم مکان

1 ای مایه روح و راحت جان ای خاک تو به ز آب حیوان

2 ای ساحت دلگشای اشرف ای روضه ی جانفزای رضوان

3 ای غنچه گلبنت سخن سنج ای سوسن گلشنت زبان دان

4 بادت چه عجب اگر برد دل آبت چه عجب اگر دهد جان

1 خیر مقدم ای همایون موکب شاه جهان حبذا ای همرکابت فتح و نصرت همعنان

2 فتح اندر فتح از جیشت رکاب اندر رکاب نصر اندر نصر از خیلت عنان اندر عنان

3 پشت اندر پشت در حفظت سپر اندر سپر روی اندر روی بر خصمت سنان اندر سنان

4 تیرش اندر دیده هر جانب نظر آرد قیاس تیغش اندر چهره هر سو روی بگذارد کمان

1 یارب این قصریست از جنت بگلزار آمده یا نه گلزار است خود جنت پدیدار آمده

2 نیلگون دریاچه اش بین گر ندیدی تاکنون آسمانی گاه ثابت گاه سیار آمده

3 نیست این عکس فلک پیدا در آبش کاسمان دیده تا بر رفعت قصرش نگونسار آمده

4 وینکه بینی بر فرازش نیست چرخ و اختران عکس گلزار است و گل کانجا نمودار آمده

1 پیش که آسمان دهد زیب سریر خاوری خسرو شرق پا نهد بر سر تخت گوهری

2 بر اثر مسبحان مرغ سحر نشید خوان نی زحجاز و اسفهان یا که به تازی و دری

3 از اثر سرود آن دیده نبسته اختران چشم گشودم و نمود آب بچشم اختری

4 ناگه از لب سروش آمدم این سخن بگوش ای که نشسته ای خموش از چه بغفلت اندری

1 ای گدایی درت مایه صاحب جاهی فخرها کرده بدوران تو شاهنشاهی

2 مانده سر گشته بره چرخ هم از گام نخست خواست با پایه ی قدر تو کند همراهی

3 خاک پای تو بود چشمه ی حیوان و رسید سد سکندر بدرت بی خطر گمراهی

4 تا نبیند بمراد تو بجز عکس مراد عمر بد خواه تو ایمن بود از کوتاهی

1 شاه جهان خسرو عالم تویی شاه نه شاهنشه اعظم تویی

2 خرمی دهر ز عید آنکه زو عید بدهر آمده خرم تویی

3 پشت ظفر، روی هنر، چشم عقل دست کرم، جود مجسم تویی

4 شاد بتو عید و تو از عید شاد عید جهان شادی عالم تویی