قصاید در دیوان اشعار فارسی عمادالدین نسیمی

1 حبیب فضل حق احمد که میر عاشقانستی دو عالم را به زیبایی امیر و مهربانستی

2 چو هست امی از آنرو امیانند امتان او به محشر او ز فضل حق شفیع امتانستی

3 چو ام اصل است و ما در هم که هست آن آدم و حوا چو او شد کاشف هردو ز فضل امی از آنستی

4 هنوز آدم نبد پیدا ملک را کرد اسم ابنا میان خاک بود اما که آن شاه کیانستی