با نیک و بد دنیا خوش باش از غروی غزل 14
1. با نیک و بد دنیا خوش باش
چون بادۀ صافی بیغش باش
1. با نیک و بد دنیا خوش باش
چون بادۀ صافی بیغش باش
1. کعبۀ کوی تو رشک خلد برین است
قبلۀ روی تو آفت دل و دین است
1. جز به بوی تو مشام دل و جان عاطر نیست
خاطری کز تو فراغت طلبد خاطر نیست
1. دمی با تو بودن که جان جهانی
بود خوشتر از یک جهان زندگانی
محمدحسین غروی اصفهانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 14 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای محمدحسین غروی اصفهانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: محمدحسین غروی اصفهانی(۱۲۹۶ هـ.ق _ ۱۳۶۱ هـ.ق) معروف به «کمپانی اصفهانی» فقیه، شاعر و از مجتهدین مشهور معاصر شیعهٔ امامیه بود. وی در اشعارش، «مفتقر» تخلص میکرد.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار محمدحسین غروی اصفهانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.