غزلیات در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 به چشم دل همی بینم غم و تیمار جان ای جان به اندیشه همی دانم همه اسرار جان ای جان

2 به حاجت جان تو را خواهد به رغبت دل تو را جویم مجوی آزرم جان آخر مخواه آزار جان ای جان

3 ز اندوهت گران شد جان چو از عشقت سبک دل شد تو بر دل نه کنون سختی هلا از بار جان ای جان

4 ز هجرت جان همی نالد ز تو یاری همی خواهد تو یاری ده یکی جان را که هستی یار جان ای جان

1 ای ترکِ لاله‌رخ بده آن لاله‌گون شراب تابان ز جامِ چون رخِ لعل از قَصَب نقاب

2 من گویمی گلاب است آن مِی که می‌دهی گر هیچ‌گونه گونهٔ گل داردی گلاب

3 جز دوستیِّ ناب نیابی ز من همی واجب بوَد که از تو بیابم نَبیدِ ناب

4 تیره نکردش آتش آن‌گه که آب بود اکنون که آتش است ضعیفش مکن به آب

1 ای آنکه به رخساره ارغوانی نوشین لبی و شیرین زبانی

2 بازار تو خود همچو آسمانست زیرا که تو چون ماه آسمانی

3 فرمان نکویان همه تو را شد زیرا که تو سالار نیکوانی

4 این را به لطافت همی فروشی آن را به سیاست همی دوانی

1 در دل چو خیره خیره کند عشق خار خار با رنج دیر دیر کند صبر دار دار

2 در تن خزد ز بویه وصل تو مور مور در من جهد ز انده هجر تو مار مار

3 سر در کشم به جامه در از شرم زیر زیر گریم ز فرقت تو دل آزار زار زار

4 بر دیده ام چو اشک زند یار تیر تیر پیچان شوم چنانکه کنم جامه تار تار

1 بدان دو عارض چون شیر و آن دو زلف چو قیر به ابروان چو کمان و به غمزگان چون تیر

2 به زیب قدی کش بنده گشت سرو سهی به حسن رویی کش بنده گشت بدر منیر

3 به چشم چشمی کش سرمه بود سحر حلال به بوی زلفی کش دانه بود مشک و عبیر

4 که گر تنم را زین پس کنی به مهر عذاب وگر دلم را زین پس کنی به عشق زحیر

1 در بزم پادشا نگر این کاروبار گل وین باده بین شده به طرب دستیار گل

2 گل چند ماه منتظر بزم شاه بود وز بهر آن دراز کشید انتظار گل

3 دیدار گل شده ست همه اختیار خلق تا بزم شاه ساخت همه اختیار گل

4 گلبن ملونست چو دیبای هفت رنگ تا لعل سبز گشت شعار و دثار گل

1 ای می لعل راحت جان باش طبع آزاده را به فرمان باش

2 روزگار بخست مرهم شو دردمندم ز چرخ درمان باش

3 بی تو بیجان تنی است جام بلور تن پاکیزه جام را جان باش

4 دلم از قحط مهر خشک شده است بر دلم سودمند باران باش

1 مرا روی تو ای نازنین نگار به دی ماه بسی خوشتر از نوبهار

2 من از روی تو چون زرد شد چمن گل و لاله سوری چینم ز بار

3 نه چون قد تو سروی به بوستان نه چون روی تو نقشی به قندهار

4 چه خوشتر به جهان از جمال تو مگر مجلس سلطان کامگار

1 ای گشته دل من به هوای تو گرفتار دل بر تو زیان کرد چه سودست ز گفتار

2 از غم دل جوشان مرا بار گران کرد آن عنبر پر جوش بر آن اشهب پر بار

3 ای نرگس بیمار تو بر خواب چو نرگس چشمم همه شب در غم بیمار تو بیدار

4 تو سخت جفاکاری و من نیک وفاجو من سخت کم آزارم و تو نیک دل آزار

1 تابنده ماه باز برآراستی بوینده مشک باز بپیراستی

2 برخواست نعره از دل لهو و نشاط تا باده برگرفتی و برخاستی

3 جام بلور بر کف شاهانه دور همچون بلور تابان آراستی

4 آراسته چو سرو فراز آمدی باغ بساط شاه بیاراستی