رباعیات در دیوان اشعار منوچهری دامغانی

1 تاریک شد از مهر دل افروزم روز شد تیره شب، از آه جگر سوزم روز

2 شد روشنی از روز و سیاهی ز شبم اکنون نه شبم شبست و نه روزم روز

1 در بندم از آن دو زلف بند اندر بند نالانم از آن عقیق قند اندر قند

2 ای وعدهٔ فردای تو پیچ اندر پیچ آخر غم هجران تو چند اندر چند

1 ای کرده سپاه اختران یاری تو فخرست جهان را به جهانداری تو

2 مستند مخالفان ز هشیاری تو بخت همه خفته شد ز بیداری تو

1 هست ایام عید و فصل بهار جشن جمشید و گردش گلزار

2 ای نگار بدیع وقت صبوح زود برخیز و راح روح بیار

1 دولت همه ساله بی‌جلال تو مباد همت همه ساله بی‌جمال تو مباد

2 هر بنده که هست بی‌کمال تو مباد خورشید جهان تویی، زوال تو مباد

1 هر کار که هست جز به کام تو مباد هر خصم که هست جز به دام تو مباد

2 هر سکه که هست جز به نام تو مباد هر خطبه که هست جز به بام تو مباد

1 مسعود جهاندار چو مسعود ملک بنشست به حق به جای محمود ملک

2 از ملک جز این نبود مقصود ملک کز ملک به تربیت رسد جود ملک