ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم از منوچهری قصیده-قطعه 46
1. ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم
بر دل منه ز بهر جهان هیچ بار غم
1. ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم
بر دل منه ز بهر جهان هیچ بار غم
1. اندر آمد نوبهاری چون مهی
چون بهشت عدن شد هر مهمهی
1. ز کین تو غمناک گردد عدو
ز داشاب تو شاد گردد ولی
1. الا وقت صبوحست، نه گرمست و نه سردست
نه ابرست و نه خورشید، نه بادست و نه گردست
منوچهری دامغانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 5 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای منوچهری دامغانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد دامغانی شاعر نیمهٔ اول قرن پنجم هجری قمری است. وی پس از تحصیل علوم و فضایل به خدمت امیر منوچهر فلک المعالی پسر شمس المعالی امیرقابوس وشمگیر والی گرگان رسید و به همین جهت تخلص منوچهری را اختیار کرد. وی بر ادب عربی و اشعار شاعران عرب و بر احوال و آثار شاعران پارسی احاطه داشت و نیز بر علوم دینی واقف بود و در دربار سلطان محمود غزنوی منزلتی والا داشت. وی ظاهراً مبتکر مسمط است. دیوان او مکرر به طبع رسیده و قریب به سه هزار بیت دارد. وفات او به سال ۴۳۲ هجری قمری اتفاق افتاده است و گویا در جوانی وفات یافته است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار منوچهری دامغانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.