دریای سرشک دیدهٔ پر نم ماست از مهستی گنجوی رباعی 20
1. دریای سرشک دیدهٔ پر نم ماست
وان بار که کوه برنتابد غم ماست
1. دریای سرشک دیدهٔ پر نم ماست
وان بار که کوه برنتابد غم ماست
1. من عهد تو سخت سست میدانستم
بشکستن آن درست میدانستم
1. ابریست که خون دیده بارد غم تو
زهریست که تریاک ندارد غم تو
1. دلدار کلهدوز من از روی هوس
میدوخت کلاهی ز نسیج و اطلس
مهستی گنجوی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای مهستی گنجوی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: مهستی گنجوی از شاعران زن متقدم تاریخ ادبیات فارسی و همدوره با غزنویان بوده است. همسر وی را امیراحمد پسر خطیب گنجه و سال وفات وی را ۵۷۶ یا ۵۷۷ هجری قمری نوشتهاند. از وی کتاب کامل و مستقلی باقی نمانده است (اطلاعات بیشتر).
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار مهستی گنجوی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.