قصاید کمال خجندی

1 افتتاح سخن آن به که کنند اهل کمال به ثنای ملک الملک خدای متعال

2 پادشاهی که به پیراهن جاهش نرسد از ازل تا به ابد وصمت نقصان و زوال

3 بر در بار جلالش نبود جای نشست شهریاران جهان را بجز از وصف نعال

4 در حریم ملکوتش که ملک راه نیافت عقل و حس امر محالست که یابند مجال

1 ای مه رخسار تو مطلع صبح یقین غاشیه کبریات شهپر روح الامین

2 آینه دار رخت عارض ماه تمام تکیه گه منبرت پایه چرخ برین

3 سایه قد تو دید در چمن دلبری کز سر خجلت بماند سرو سهی بر زمین

4 از گل رخسار تست لاله سیراب را قطره آبی که هست بر جگر آتشین

1 ای بر کمال قدرت تو عقل کل گواه بر بر لوح کبریایی تو توقیع لا اله

2 آشفتگان خاک رهت رهروان دین دردی‌کشان جان غمت سالکان راه

3 از شبنم عطای تو یک قطره بحر و کان وز پرتوی جمال تو یک ذره مهر و ماه

4 مرغ امید از کف جود تو دانه‌جوی دست نیاز بر دل در عدل تو دادخواه

1 ای مه رخسار تو مطلع صبح یقین غاشیه کبریات شهپر روح الامین

2 آینه دار رخت عارض ماه تمام تکیه گه منبرت پایه چرخ برین

3 سایه قد تو دید در چمن دلبری کز سر خجلت بماند سرو سهی بر زمین

4 از گل رخسار تست لاله سیراب را قطره آبی که هست بر جگر آتشین

1 ای ذات ترا ظهور عالم چون خلعت مصطفی و آدم

2 بر لوح وجود نقطه سهو افتاده موخر و مقدم

3 در فاتحه حروف نامت مکتوم خواص اسم اعظم

4 در داعیه دوام عمرت از وحی آید فرشته ملهم