ما حضرت عشق را ندیمیم از خاقانی قطعه 275
1. ما حضرت عشق را ندیمیم
در کوی قلندران مقیمیم
1. ما حضرت عشق را ندیمیم
در کوی قلندران مقیمیم
1. بر سر کرشمه از دل خبری فرست ما را
به بهای جان از آن لب شکری فرست ما را
1. کو صبح که بار شب کشیدم
در راه بلا تعب کشیدم
1. گر دیده یک اهل دیده بودی
دل مژده پذیر دیده بودی
خاقانی شروانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای خاقانی شروانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: افضلالدّین بدیل بن علی خاقانی شروانی متخلّص به خاقانی (۵۲۰ قمری در شروان - ۵۹۵ قمری در تبریز -بر اساس این پژوهش دربارهٔ سالمرگ خاقانی تاریخ وفات وی ۵۸۱ هجری قمری است-) از جملهٔ بزرگترین قصیدهسرایان تاریخ شعر و ادب فارسی بهشمار میآید. از القاب مهم وی حسان العجم میباشد. آرامگاه او در شهر تبریز است. خاقانی از سخنگویان قویطبع و بلندفکر و یکی از استادان بزرگ زبان پارسی و در درجهٔ اول از قصیدهسرایان عصر خویش است. توانایی او در استخدام معانی و ابتکار مضامین در هر قصیدهٔ او پدیدار است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار خاقانی شروانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.