طول زلفت کم ز قامت نیست گر سنجی بگو از جویای تبریزی غزل 475
1. طول زلفت کم ز قامت نیست گر سنجی بگو
روز و شب میزان چو میآید برابر میشود
1. طول زلفت کم ز قامت نیست گر سنجی بگو
روز و شب میزان چو میآید برابر میشود
1. خاکساری جوشن شمشیر آفت می شود
کوتهی دیوار را حصن سلامت می شود
1. نواب کزو رواج جود و کرم است
سرهای سران پیش بزرگیش خم است
1. نه در وصال و نه هجران بود قرار مرا
نه در خزان شکفد دل نه در بهار مرا
جویای تبریزی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 11 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای جویای تبریزی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: میرزا دارا یا میرزا دارا بیک جویا تبریزی که اصل وی از تبریز است در کشمیر به دنیا آمد و در تبریز نشو و نما یافت و به سال ۱۱۱۰ یا ۱۱۱۸ه.ق درگذشت. در عهد عالمگیرشاه، مشهور و مورد احترام و اکرام وی وحاکمان کشمیر قرار گرفت.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار جویای تبریزی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.