قصاید در دیوان اشعار جهان ملک خاتون

1 ای ز امر کن فکانت گشته پیدا کاینات ذات بی چون تو را ترک صفت عین صفات

2 با کمال قدرتت کار دو گیتی بی محل با ثبات ملکتت ملک دو عالم بی ثبات

3 شمّه ای از فیض فضلت عذرخواه غافلان لمعه ای از تاب قهرت کارساز حادثات

4 نیست در فکرم ز مرگ و زندگی امّید و بیم بیم و امّیدم تویی ای خالق موت و حیات

1 ای افتخار نام نبوّت به نام تو افزوده حشمت رسل از احتشام تو

2 تفضیل مکّه بر همه گیتی ز فضل تو تعظیم کعبه از شرف احترام تو

3 تا قدر تو ز منزل ادنی مقام یافت حیران بماند عقل کل اندر مقام تو

4 شاه فلک ز لوح شرف بر سریر نور راضی بدان شدست که باشد غلام تو

1 آمد نسیم و بوی تو آورد سوی من بادا فدای جان نسیم تو جان و تن

2 وه وه چه گویمت که چه خندان و شاد داشت ما را نسیم وصل اویس از سوی قرن

3 ای دوست تا نسیم تو بشنیدم از صبا از چشمم اوفتاد گل و لاله و سمن

4 تا نکهت شمامه ی زلفت شنیده ام آشفته شد ز شوق، دل و جان ممتحن

1 کسی که شمع جمال تو در نظر دارد ز آتش دل پروانه کی خبر دارد

2 ز مرهمش نبود سود دردمندی را که زخم تیغ رقیب تو در جگر دارد

3 ز بی قراری زلفش قرار یافت دلم به زیر سایه ی او زان سبب مقر دارد

4 فضیلتی که جمال توراست بر خورشید فضیلتیست که خورشید بر قمر دارد