دیباچهٔ دیوان در دیوان اشعار جهان ملک خاتون

شکر و سپاس و حمد بی قیاس حضرت خالقی را جل جلاله و عم نواله که آدمی را به شرف نطق و فصاحت و کمال فضل و بلاغت بر دیگر مخلوقات تفاخر بخشید. ,

2 آن قادری که آدم خاکی سرشت را مسجود ساکنان زوایای عرش کرد

مصوری که صور ابکار افکار بر صفحات ضمیر اولی‌الالباب کشید. ,

4 مقدسی که بیاراست دست قدرت او مثال صورت جان را به احسن التقویم