منسوخ شد مروت و معدوم از عبدالواسع جبلی قصیده 1
1. منسوخ شد مروت و معدوم شد وفا
وز هر دو نام ماند چو سیمرغ و کیمیا
نگار من چو بر سیمین از عبدالواسع جبلی قصیده 1
1. نگار من چو بر سیمین میان زرین کمر بندد
هر آن کاو را ببیند کی دل اندر سیم و زر بندد
بر ماه روشن از شب تاری از عبدالواسع جبلی قصیده 3
1. بر ماه روشن از شب تاری علم کشید
وز مشک سوده بر گل سوری رقم کشید
این اشارتها که ظاهر از عبدالواسع جبلی قصیده 4
1. این اشارتها که ظاهر شد ز لطف کردگار
وین بشارتها که صادر شد به فتح شهریار
به فر دولت میمون به از عبدالواسع جبلی قصیده 5
1. به فر دولت میمون به فضل ایزد داور
به فر دولت میمون به فضل ایزد داور
زهی شاهنشه اعظم زهی از عبدالواسع جبلی قصیده 6
1. زهی شاهنشه اعظم زهی فرماندهٔ کشور
زهی دارندهٔ عالم زهی بخشندهٔ افسر
ای عارض تو چون گل و زلف از عبدالواسع جبلی قصیده 7
1. ای عارض تو چون گل و زلف تو چو سنبل
من شیفته و فتنه بر آن سنبل و آن گل