ای خواجه مپندار که ما گوهر فردیم از جغتایی قطعه 1
1. ای خواجه مپندار که ما گوهر فردیم
وین حلقهٔ فیروزهٔ گردون صدف ماست
تا کی اندوه روزگار خوریم؟ از جغتایی قطعه 2
1. تا کی اندوه روزگار خوریم؟
فکر نابود و بود چندین چیست؟
آه! ازین روزگار برگشته از جغتایی قطعه 3
1. آه! ازین روزگار برگشته
که ز من لحظه لحظه برگردد
چیست آن خسرو سیمین‌بدن زرین‌تاج؟ از جغتایی قطعه 4
1. چیست آن خسرو سیمین‌بدن زرین‌تاج؟
که به شب خانهٔ فولاد نشیمن دارد
چو من به داغ بتان سوخت هر که یک چندی از جغتایی قطعه 5
1. چو من به داغ بتان سوخت هر که یک چندی
هوس کند که دگر باره بیشتر سوزد
دلا، تا توان مهر گیتی مورز از جغتایی قطعه 6
1. دلا، تا توان مهر گیتی مورز
که تیغ سیاست به کینت کشد
دوش دیدم که به خواب من مدهوش آمد از جغتایی قطعه 7
1. دوش دیدم که به خواب من مدهوش آمد
مونس جان من آن دلبر خونین‌جگران
محمد عربی آبروی هر دو سراست از جغتایی قطعه 8
1. محمد عربی آبروی هر دو سراست
کسی که خاک درش نیست خاک بر سر او
ای سیه‌نامه، کز برای نجات از جغتایی قطعه 9
1. ای سیه‌نامه، کز برای نجات
حرفی از باب رحمتی طلبی
به علم کوش هلالی که عاقبت چو هلال از جغتایی قطعه 10
1. به علم کوش هلالی که عاقبت چو هلال
بلند مرتبه گردی، فلک مقام شوی