زاهد، از عشق، دین به از حزین لاهیجی رباعی 1271
1. زاهد، از عشق، دین به افسون نبری
روی ورع از میکده، گلگون نبری
...
تا چهره ز اشک ارغوانی از حزین لاهیجی رباعی 1272
1. تا چهره ز اشک ارغوانی نکنی
در محفل عیش، گل فشانی نکنی
...
امروز دل است، زیر بار از حزین لاهیجی رباعی 1273
1. امروز دل است، زیر بار عجبی
دارد نفس صبح، غبار عجبی
...
از می، لب غنچه گشت گلگون از حزین لاهیجی رباعی 1274
1. از می، لب غنچه گشت گلگون ساقی
چون لاله نشسته ایم در خون ساقی
...
ای آنکه به لافگاه دعوی از حزین لاهیجی رباعی 1275
1. ای آنکه به لافگاه دعوی چستی
واندر طلب گوهر عرفان سستی
...
خاموش حزین که گفتنی از حزین لاهیجی رباعی 1276
1. خاموش حزین که گفتنی ها گفتی
با مثقب کلک خویش درها سفتی
...
در کعبه حزین ، امیر از حزین لاهیجی رباعی 1277
1. در کعبه حزین ، امیر اسلام شوی
در دیر حریف باده و جام شوی
...
آنی که به قد ز سرو آزاده از حزین لاهیجی رباعی 1278
1. آنی که به قد ز سرو آزاده تری
دل را، ز بهشت نقد آماده تری
...
ای آنکه بنفشه زیب نسرین از حزین لاهیجی رباعی 1279
1. ای آنکه بنفشه زیب نسرین داری
صد رخنه ز غمزه در دل و دین داری
...
مهری به لب خود زن اگر از حزین لاهیجی رباعی 1280
1. مهری به لب خود زن اگر مرد مهی
گر نیکی، اگر بدی، که خاموش بِهی
...
هر دم ز تو عمر می کَنَد از حزین لاهیجی رباعی 1281
1. هر دم ز تو عمر می کَنَد بیخ و بنی
جز وعده به فردا نشناسی سخنی
...
سرتاسر آفاق، حزین از حزین لاهیجی رباعی 1282
1. سرتاسر آفاق، حزین گردیدی
وز دیدهٔ دید، دیدنی ها دیدی
...