ای شاه تو شیر می فکندی ره ره از غزنوی رباعی 155
1. ای شاه تو شیر می فکندی ره ره
اقبال همی کرد پیاپی زه زه
1. ای شاه تو شیر می فکندی ره ره
اقبال همی کرد پیاپی زه زه
1. جانم ز تو از واقعه تو حالی
آمد به لب و تو لب همی جنبانی
1. خاکی بر من کزین سرای اندیشد
بر جای بماند و ز جای اندیشد
1. یارب چه شور بود که اندر جهان فتاد
سود حسود صدر جهان را زیان فتاد
سید حسن غزنوی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای سید حسن غزنوی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: حسن غزنوی (با نام کامل: اشرفالدین ابو محمد حسن بن محمد حسینی غزنوی (۵۳۵–۵۶۵ قمری)) مشهور به اشرف و با تخلص «حسن»، شاعر و واعظ سده ششم هجری است. اشرف الدین بخش عمده عمر خویش را به خدمتگزاری پادشاه غزنوی، بهرامشاه و نیز مدتی را هم به خدمت سلطان سنجر سلجوقی گذراند. وی در بیشتر قالبهای شعری طبعآزمایی کرده و از معاصرین سنایی بود. غزنوی در سال ۵۶۵ ه.ق به علت ابتلای ناگهانی به بیماری در روستای آزادوار درگذشت و آرامگاهش در همانجاست.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار سید حسن غزنوی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.