اشعار متفرقه در دیوان اشعار مجد همگر

1 که گفت پرده بر افکن ز روی مرد افکن که شد بریده ترنج و کف جهان از زن

2 زبان یوسف اگر در نریختی به سخن به لعل چشم زلیخا نگشتی آبستن

3 چه خار بود که در دامن دلی آویخت که شد در یده گل باغ حسن را دامن

1 شب تا به سحر منم بدین درد نالان نالان چو ناتوانان

2 گردان گردان به هر در و کوی گویان گویان چو پاسبانان

3 فریاد ز محنت غریبان زنهار ز حسر جوانان

4 خرمن خرمن سرشک ریزان دامن دامن گهر فشانان

1 مرا جان سوخت از غم ترا دامن نمی‌سوزد مرا دل خون شد و یک دم دلت بر من نمی‌سوزد

2 ز آه آتشین من که تابش خرمن مه سوخت جوی در تو نمی‌گیرد ترا دامن نمی‌سوزد

3 عجب حالی گر از دردم تن خارا نمی‌نالد بود نادر گر از دردم دل آهن نمی‌سوزد

1 نه در فراق توام طاقت شکیبائیست نه در وصال توام ایمنی ز شیدائیست

2 نه در وصال تو شادم نه در فراق صبور چه طالع است مرا یارب این چه رسوائیست

3 مرا به عادت هر یار رنج دل منما اگر چه عادت خوبان همیشه خودرائیست