این کوزه که پر آب حیات است مدام از مجد همگر رباعی 526
1. این کوزه که پر آب حیات است مدام
هر دم که لبت گردد از او نوش آشام
1. این کوزه که پر آب حیات است مدام
هر دم که لبت گردد از او نوش آشام
1. بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار
در هجر تو شد دیده و دل در سر کار
1. دوات بودی عمری به پیش هر قلمی
به گاه شاهدی و کودکی و نیکوئی
1. گر خواب خوش است عق مرگش خواند
ور حالت مستی ست جنون را ماند
مجد همگر یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 7 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای مجد همگر معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: خواجه مجدالدین هبهالله بن احمد (یا محمد) بن یوسف همگر ملکالشعرای دربار سلغریان و مشهور به ابن همگر و مجد همگر (زادهٔ ۶۰۷ هجری قمری در یزد یا شیراز– درگذشتهٔ ۶۸۶ هجری قمری در اصفهان) از شاعران پارسیگوی سدهٔ هفتم هجری است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار مجد همگر را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.