صبر من عشق آنزلف دراز از قطران تبریزی قصیده 97
1. صبر من عشق آنزلف دراز
کو گهی با گل بسیر است و گهی با مل براز
1. صبر من عشق آنزلف دراز
کو گهی با گل بسیر است و گهی با مل براز
1. دل ببرد از من پری روئی گرامی تر ز جان
آنکه بر دیدار او بسته است جان انس و جان
1. یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون
تا دل بردی ز من بدستان و فسون
1. بر گرد مه ز عنبر ما هم زده سماطین
چندین هزار خوبی پنهان بزیر زلفین
قطران تبریزی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 5 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای قطران تبریزی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: شرفالزمان حکیم ابومنصور قطران عضدی تبریزی (زادهٔ سال نامعلوم در در روستای شادباد مشایخ از توابع تبریز، درگذشته به سال ۴۶۵ هجری قمری مدفون در مقبرة الشعرای تبریز)، شاعر ایرانی سدهٔ پنجم هجری، همدوران با شدادیان و روادیان است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار قطران تبریزی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.