مراثی در دیوان اشعار قاسم انوار

1 سرور سینه من از فروغ روی تو بود ولی بسوخت بدرد تو جان غم فرسود

2 کجاست سرور رندان فقیر میر غیاث؟ کجاست عاشق حق، رند عاقبت محمود؟

3 بهر نفس که نمود او ز مهر روی بمن چه گویم آنکه ازان رو مرا چه روی نمود؟

4 بهر سخن که همی گفتمی ز سر خدا درین دیار مرا محرمی بجز تو نبود

1 یارب، بحق آنکه تویی عالم اسرار کز یار سفر کرده ما کیست خبر دار؟

2 کان ماه مسافر بکجا بود و کجا شد؟ کان راهبر راه یقین، سالک اطوار

3 گفتیم باصحاب طریقت که: شفا یافت هرکس که خورد شربتی ازطبله عطار

4 در ماه صفر شاه جهان را خبر آمد کان ماه سفر کرد ازین عالم غدار

1 میر مخدوم سفر کرد و دعایی فرمود همه دلهای عزیزان بفراقش فرسود

2 دل ما از همه عالم بهوایت برخاست علم الله کزین جمله تو بودی مقصود

3 روزی جان تو گشتست «هنیئالک » باد آب حیوان که سکندر طلبش می فرمود

4 من چه گویم که چه شد فوت؟زمن وا اسفا! سالک راه خدا، ساکن درگاه شهود