الا! ای نفس، خودکامی و خودبین از قاسم انوار غزل 550
1. الا! ای نفس، خودکامی و خودبین
از آن گشتی اسیر سجن سجین
1. الا! ای نفس، خودکامی و خودبین
از آن گشتی اسیر سجن سجین
1. امروز بار دیگر آن ماه دلبر آمد
شادیست جان و دل را کان شاه کشور آمد
1. مقررست و معین بحجت و برهان
که: غیر دوست کسی نیست در مکین و مکان
1. درویش، که حرف او بصورت پنجست
هریک بمثابه ای که بیش از پیشست
قاسم انوار یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 8 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای قاسم انوار معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: سید معینالدین علی پسر نصیر پسر هارون پسر ابوالقاسم حسینی قاسمی انواری تبریزی معروف به شاه قاسم انوار (زادهٔ ۷۵۷ هجری قمری در سراب، درگذشتهٔ ۸۳۷ هجری قمری در روستای لنگر تربت جام)، از شاعران ایرانی است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار قاسم انوار را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.