در دل زار غمی ز آن لب می گون دارم از فضولی غزل 309
1. در دل زار غمی ز آن لب می گون دارم
چه کنم آه چه سازم دل پرخون دارم
1. در دل زار غمی ز آن لب می گون دارم
چه کنم آه چه سازم دل پرخون دارم
1. ای مرضهای معاصی ز تو محتاج علاج
تو شفیع و همه عالم بشفاعت محتاج
1. نی دل و دین ماند نه صبر و شکیبایی مرا
رفته رفته جمع شد اسباب تنهایی مرا
1. بهست گور و کفن از قبا و پیرهنی
که پاره پاره نسازند بهر سیم تنی
فضولی بغدادی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 10 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای فضولی بغدادی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: ملا محمد بن سلیمان فضولی بغدادی (زادهٔ سال ۸۸۵ هجری قمری در حله، درگذشته به سال ۹۶۳ هجری قمری) ادیب و شاعر سدهٔ دهم هجری قمری است که به زبانهای ترکی، فارسی و عربی شعر سروده است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار فضولی بغدادی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.