پادشاهی اردشیر در شاهنامه ابوالقاسم فردوسی

1 کنون از خردمندی اردشیر سخن بشنو و یک به یک یادگیر

2 بکوشید و آیین نیکو نهاد بگسترد بر هر سوی مهر و داد

3 به درگاه چون خواست لشکر فزون فرستاد بر هر سوی رهنمون

4 که تا هرکسی را که دارد پسر نماند که بالا کند بی‌هنر

1 بدانگه که شاه اردوان را بکشت ز خون وی آورد گیتی به مشت

2 بدان فر و اورند شاه اردشیر شده شادمان مرد برنا و پیر

3 که بنوشت بیدادی اردوان ز داد وی آبادتر شد جهان

4 چنو کشته شد دخترش را بخواست بدان تا بگوید که گنجش کجاست

1 کنون بشنو از دخت مهرک سخن ابا گرد شاپور شمشیرزن

2 چو لختی برآمد برین روزگار فروزنده شد دولت شهریار

3 به نخچیر شد شاه روزی پگاه خردمند شاپور با او به راه

4 به هر سو سواران همی تاختند ز نخچیر دشتی بپرداختند

1 به بغداد بنشست بر تخت عاج به سر برنهاد آن دلفروز تاج

2 کمر بسته و گرز شاهان به دست بیاراسته جایگاه نشست

3 شهنشاه خواندند زان پس ورا ز گشتاسپ نشناختی کس ورا

4 چو تاج بزرگی به سر برنهاد چنین کرد بر تخت پیروزه یاد