پادشاهی داراب دوازده سال بود در شاهنامه ابوالقاسم فردوسی

1 کنون آفرین جهان‌آفرین بخوانیم بر شهریار زمین

2 ابوالقاسم آن شاه خورشید چهر بیاراست گیتی به داد و به مهر

3 نجوید جز از خوبی و راستی نیارد بداد اندرون کاستی

4 جهان روشن از تاج محمود باد همه روزگارانش مسعود باد

1 شد از جنگ نیزه‌وران تا به روم همی جست رزم اندر آباد بوم

2 به روم اندرون شاه بدفیلقوس کجا بود با رای او شاه سوس

3 نوشتند نامه که پور همای سپاهی بیاورد بی‌مر ز جای

4 چو بشنید سالار روم این سخن به یاد آمدش روزگار کهن

1 چنان بد که از تازیان صدهزار نبرده سواران نیزه گزار

2 برفتند و سالار ایشان شعیب یکی نامدار از نژاد قتیب

3 جهاندار ایران سپاهی ببرد بگفتند کان را نشاید شمرد

4 فراز آمدند آن دو لشکر بهم جهان شد ز پرخاشجویان دژم

1 شبی خفته بد ماه با شهریار پر از گوهر و بوی و رنگ و نگار

2 همانا که برزد یکی تیز دم شهنشاه زان تیز دم شد دژم

3 بپیچید در جامه و سر بتافت که از نکهتش بوی ناخوش بیافت

4 ازان بوی شد شاه ایران دژم پراندیشه جان ابروان پر ز خم