یکی پیر بد نامش از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 1
1. یکی پیر بد نامش آزاد سرو
که با احمد سهل بودی به مرو
...
چنین گوید آن پیر از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 2
1. چنین گوید آن پیر دانش‌پژوه
هنرمند و گوینده و با شکوه
...
بداختر چو از شهر از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 3
1. بداختر چو از شهر کابل برفت
بدان دشت نخچیر شد شاه تفت
...
چو با خستگی چشمها از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 4
1. چو با خستگی چشمها برگشاد
بدید آن بداندیش روی شغاد
...
ازان نامداران از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 5
1. ازان نامداران سواری بجست
گهی شد پیاده گهی برنشست
...
فرامرز چون سوک از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 6
1. فرامرز چون سوک رستم بداشت
سپه را همه سوی هامون گذاشت
...
چنین گفت رودابه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 7
1. چنین گفت رودابه روزی به زال
که از زاغ و سوک تهمتن بنال
...
چو شد روزگار تهمتن از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 8
1. چو شد روزگار تهمتن به سر
به پیش آورم داستانی دگر
...