چو خورشید تابان ز گنبد بگشت از فردوسی شاهنامه 10
1. چو خورشید تابان ز گنبد بگشت
خریدار بازار او در گذشت
شب آمد یکی آتشی برفروخت از فردوسی شاهنامه 11
1. شب آمد یکی آتشی برفروخت
که تفش همی آسمان را بسوخت
چو تاریکتر شد شب اسفندیار از فردوسی شاهنامه 12
1. چو تاریکتر شد شب اسفندیار
بپوشید نو جامهٔ کارزار
چو ماه از بر تخت سیمین نشست از فردوسی شاهنامه 13
1. چو ماه از بر تخت سیمین نشست
سه پاس از شب تیره اندر گذشت
دبیر جهاندیده را پیش خواند از فردوسی شاهنامه 14
1. دبیر جهاندیده را پیش خواند
ازان چاره و چنگ چندی براند
چو آن نامه برخواند اسفندیار از فردوسی شاهنامه 15
1. چو آن نامه برخواند اسفندیار
ببخشید دینار و برساخت کار