هوشنگ در شاهنامه ابوالقاسم فردوسی

1 جهاندار هوشنگ با رای و داد به جای نیا تاج بر سر نهاد

2 بگشت از برش چرخ سالی چهل پر از هوش مغز و پر از رای دل

3 چو بنشست بر جایگاه مهی چنین گفت بر تخت شاهنشهی

4 که بر هفت کشور منم پادشا جهاندار پیروز و فرمانروا

1 چو بشناخت آهنگری پیشه کرد از آهنگری ارّه و تیشه کرد

2 چو این کرده شد چارهٔ آب ساخت ز دریای‌ها رودها را بتاخت

3 به جوی و به رود آب‌ها راه کرد به فرخندگی رنج کوتاه کرد

4 چراگاه مردم بدان برفزود پراگند پس تخم و کشت و درود

1 یکی روز شاه جهان سوی کوه گذر کرد با چند کس هم‌گروه

2 پدید آمد از دور چیزی دراز سیه رنگ و تیره تن و تیز تاز

3 دو چشم از بر سر چو دو چشمه خون ز دود دهانش جهان تیره‌گون

4 نگه کرد هوشنگ باهوش و سنگ گرفتش یکی سنگ و شد تیز چنگ