خود و شاه بهرام با رایزن از فردوسی شاهنامه 13
1. خود و شاه بهرام با رایزن
نشستند و گفتند بیانجمن
1. خود و شاه بهرام با رایزن
نشستند و گفتند بیانجمن
1. ز بیگانه قیصر به پرداخت جای
پر اندیشه بنشست با رهنمای
1. ازان پس جهانجوی خسته جگر
برون کرد مردی چو مرغی به پر
1. چوگستهم وبندوی به آذرگشسپ
فگندند مردی سبک بر دو اسپ
ابوالقاسم فردوسی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 3 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای ابوالقاسم فردوسی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (زادهٔ ۳۲۹ ه.ق، ۳۱۹ ه.خ - درگذشتهٔ پیش از ۴۱۱ ه.ق، ۳۹۷ ه.خ در توس خراسان)، سخنسرای نامی ایران و سرایندهٔ شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان. او را بزرگترین سرایندهٔ پارسیگو دانستهاند. نام و آوازه فردوسی در همه جای جهان شناخته و ستوده شده است. شاهنامهٔ فردوسی به بسیاری از زبانهای زنده جهان برگردانده شده است. در ایران روز ۲۵ اردیبهشت به نام روز بزرگداشت فردوسی نامگذاری شده است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار ابوالقاسم فردوسی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.