بدانست هم زادفرخ که شاه از فردوسی شاهنامه 74
1. بدانست هم زادفرخ که شاه
ز لشکر همه زو شناسد گناه
1. بدانست هم زادفرخ که شاه
ز لشکر همه زو شناسد گناه
1. چنان بد که کسری بدان روزگار
برفت از مداین ز بهر شکار
1. ز گفتار دهقان یکی داستان
بپیوندم از گفتهٔ باستان
1. چنین گفت پس پهلوان با زرسپ
که بفروز دل را چو آذرگشسپ
ابوالقاسم فردوسی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 3 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای ابوالقاسم فردوسی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (زادهٔ ۳۲۹ ه.ق، ۳۱۹ ه.خ - درگذشتهٔ پیش از ۴۱۱ ه.ق، ۳۹۷ ه.خ در توس خراسان)، سخنسرای نامی ایران و سرایندهٔ شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان. او را بزرگترین سرایندهٔ پارسیگو دانستهاند. نام و آوازه فردوسی در همه جای جهان شناخته و ستوده شده است. شاهنامهٔ فردوسی به بسیاری از زبانهای زنده جهان برگردانده شده است. در ایران روز ۲۵ اردیبهشت به نام روز بزرگداشت فردوسی نامگذاری شده است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار ابوالقاسم فردوسی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.