مسدس - غزل حضرت مخدوم [جامی] است که بحکم عالی مسدس کرده شده است در دیوان اشعار فارسی امیرعلیشیر نوایی

1 کردمی در خاک کوی دوست مأوا کاشکی سودمی رخسار خود بر خاک آن پا کاشکی

2 آمدی بیرون ز کوی آن سرو بالا کاشکی برقع افکندی ز روی عالم آرا کاشکی

3 دیدمی دیدار آن دلدار رعنا کاشکی دیده روشن کردمی زانروی زیبا کاشکی

4 کوی آنمه تا بود جنت نمی باید مرا تا بود جنت به دوزخ دل فرو ناید مرا