قطعات در دیوان اشعار فلکی شروانی

1 جان را هوای روی تو بر جای جان نشست مهر توام درون دل مهربان نشست

2 گنج روان توئی و بهر تار موی تو مار شکنج بر سر گنج روان نشست

3 هر دل که از کنار تو برخاست یک زمان جان داد و از میان جهان بر کران نشست

1 خیل خزان بتاختن بر سپه بهار زد خسرو مهرگان علم بر سر کوهسار زد

2 زاغ سیاه طیلسان خطبه خسرو جهان خواند به نامش آن زمان شاشه زر عیار زد

1 گر نه به چشم مردمی سوی تو بنگرد فلک خشم تو در دو چشم او مردمک استخوان کند

2 آنچه به یک زمان کند کین تو خالی از زمین قوت و گردش فلک راست به صد قران کند

3 گوهر آبگینه را لعل سیاوشی مخوان زآنکه مرا به شبهه آن خون سیاوشان کند

1 جز می صرف در جهان،چیست که از صروف او رأی طرب قوی شود، رایت غم نگون بود

2 روح در او سبک شود، چونکه از آن گران خورد عقل ازو قوی شود، گر چه روان زبون بود

3 سرخ مئی که طعم او، طبع ستم رسیده را هم مدد طرب دهد، هم سبب سکون بود

4 جام نه اختریست هان، نور به خوی بد دهد باده نه گوهریست کآن، در خور طبع دون بود

1 بودند بتان به پیش من خوار واکنون خود را چه خوار بینم

2 آن کس که مرا شکار بودست خود را به کفش شکار بینم

1 ما راست جهات سته یک کام ما راست بحار سبعه یک جو

1 تا اثر جهان بود باد جهان به نام تو تا گهر فلک بود، باد فلک غلام تو

2 مصلحت جهانیان هست دوام دولتت باد ستون آسمان دولت بر دوام تو

3 کرد به نام تو خرد کل مرکبات را از پی آن چو شش جهت شش عدد است نام تو

4 شعله آتش اجل باد فروغ تیغ تو شربت آب زندگی باد مذاق جام تو

1 شاهی که بدو نازد شاهی به جهانداری خواهند به نور از وی اجرام فلک یاری

2 فرخنده (منوچهر) آن کش دهر برد فرمان دارد صفت یزدان در قصد نکوکاری

3 بدخواه ورا خویشی با محنت و درویشی آغاز بداندیشی، فرجام گرفتاری

1 شاها همه شاهان را شاهی به هنرمندی بنیاد شهنشاهی محکم تو درافکندی

2 هر جا که تو کوشیدی، خصمان قوی دیدی بیخ همه ببریدی تخم همه برکندی

3 بس دشمن پر دستان، کز تیغ تو شد بیجان بس لشگر بی پایان، کز هم تو پراکندی

4 نصرت ز تو پیدا شد، ملک از تو مهیا شد الحق به تو زیبا شد، شاهی و خداوندی

1 بادا همه ساله ذخرة الدین آسوده ز فتنه زمانه

2 شهزاده شیر دل فریدون آن چون پدر از جهان یگانه

3 میری که ز قدر درگهش را بر شد به فلک بر آستانه

4 شد ناوک فتنه جهان را جان و دل دشمنش نشانه