بتا دیشب در آن از میرزاده عشقی نوروزی نامه 1
1. بتا دیشب در آن کشتی که بردی بر مدا ما را
نمی‌دانم خدا می‌بردمان یا ناخدا ما را
چو فردا روز نوروز از میرزاده عشقی نوروزی نامه 2
1. چو فردا روز نوروز است و نوروز جهان آید
رود این سال فرتوت و یکی سال جوان آید
بیا ای صبح نوروزی، از میرزاده عشقی نوروزی نامه 3
1. بیا ای صبح نوروزی، نظر کن منظر ما را
ز دامان «مدا» بنگر فضایی بس مصفا را
به مانند چنین از میرزاده عشقی نوروزی نامه 4
1. به مانند چنین روزی، به پیشین‌عهد در ایران
به نام پاک شَت زرتشت، سبزه در چمنزاران
تو گر آیی و گر نایی، از میرزاده عشقی نوروزی نامه 5
1. تو گر آیی و گر نایی، روم من خود به کار خود
به حکم رسم نوروزی و مرسوم دیار خود
نگارینا! من آن از میرزاده عشقی نوروزی نامه 6
1. نگارینا! من آن خواهم که با توفیق یزدانی
همان مهری که مابین من و تو هست میدانی
ندارم شکوه‌ای از میرزاده عشقی نوروزی نامه 7
1. ندارم شکوه‌ای از عشق، در دل آتشی دارم
که من از پرتو این آتش است ار تابشی دارم
ایزد اندر عالمت، از میرزاده عشقی نوروزی نامه 8
1. ایزد اندر عالمت، ای عشق تا بنیاد داد
عالمی بر باد شد، بنیادت ای بر باد باد