هزلیات در دیوان اشعار میرزاده عشقی

1 این مجلس چارم به خدا ننگ بشر بود! دیدی چه خبر بود؟

2 هر کار که کردند، ضرر روی ضرر بود دیدی چه خبر بود

3 این مجلس چهارم «خودمانیم » ثمر داشت؟ والله ضرر داشت

4 صد شکر که عمرش، چو زمانه بگذر بود دیدی چه خبر بود

1 در ده: سگ زشتی بود، موریخته و لاغر پیوسته دم اندر پا، پژمرده سر و یالی

2 چندی سوی شهر آمد، از شدت بی قوتی اشکم ز عزا برهاند، تا ماند در آنسالی

3 ناگاه چه باز آمد، دیدند که گردیده در فربهی و چاقی، یک زبده سگ عالی

4 گفتند (خلیلی)اش، بایست و همی دیدند بر هر که زند نیشی، با ضربت چنگالی

1 کار و بارت جور، مهیا شده نور علی نور، مهیا شده

2 دخترکی خوب، مهیا شده خفته و خود عور، مهیا شده

3 تاری و تنبور، مهیا شده هم آب انگور، مهیا شده

4 بس آجیل شور، مهیا شده تریاک و وافور، مهیا شده

1 وقتی آلو شده در تهران (دو) همه رفتند پی (دو) به شکی

2 هست (دو) آنجا میم دو جوان نیست جز ایران دیوان (دو) به یکی

3 خواستم از تو هتک پاره کنم حیف و افسوس نمانده هتکی

4 دانم از بهر چه کردی داخل در حمایت سرکی، از در کی