دوران فلک چون از مجیرالدین بیلقانی رباعی 81
1. دوران فلک چون تو شهی ننماید
تیغ پدرت بند فلک بگشاید
1. دوران فلک چون تو شهی ننماید
تیغ پدرت بند فلک بگشاید
1. تا دستخوش جهان شدم من
در دست قناعتم ممکن
1. صاحبا! داننده اسرار می داند که من
جز به مدحت ده زبان چون غنچه سوسن نیم
1. گفتم که به زیرکی تمامم
شاید که خرد بود غلامم
مجیرالدین بیلقانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای مجیرالدین بیلقانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: ابوالمکارم مجیرالدین مجیرالدین بیلقانی از مردم بیلقان (از توابع شروان و امروزه واقع در کشور آذربایجان) و از شاعران معروف و زبان آور در قرن ششم هجری و از شاگردان خاقانی است که به زودی به پایهٔ استاد خود در سخن نزدیک شد و دست به معارضهٔ او زد و استاد را هجو کرد.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار مجیرالدین بیلقانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.