1
آشفته دل خویش درین دار فنائیم
بنمائی رخ خویش که مشتاق لقائیم
2
کس نیست چو ما بیدل در هجر تو ای یار
مغموم درین عالم بافقر و فنائیم
3
با ما ستم و ظلم مکن جور و جفا را
کوتاه بکن قصه که مهجور بماندیم
4
کس نیست که تدبیر کند سوز دل ما
بیچاره که ما یار بجز یار بماندیم
5
ای دوست بسی نالم در هجر تو هیهات
مجنون صفت آشفته و حیران بماندیم