اِمْشَوْ دَرِ بِهشتِ خُدا وٰایَهُ پِنْدَرِیٖ از بهار اشعار محلی 1016
1. اِمْشَوْ دَرِ بِهشتِ خُدا وٰایَهُ پِنْدَرِیٖ
ماه رِ عَرُس منن شو آرایه پندری
یقین درم اثر امشو به های های مو نیست از بهار اشعار محلی 1017
1. یقین درم اثر امشو به های های مو نیست
که یار مسته و گوشش بگریه‌های مو نیست
گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم از بهار اشعار محلی 1018
1. گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم
هی هی بخدا خوب تو گفتی مو شنفتم
روی ماهت ر ببین تا عشقمر باور کنی از بهار اشعار محلی 1019
1. روی ماهت ر ببین تا عشقمر باور کنی
رنگ زردم ر ببین تا جورتر کمتر کنی
زلفای قجری رِ درهم و بشکسته مکن واز از بهار اشعار محلی 1020
1. زلفای قجری رِ درهم و بشکسته مکن واز
درهای سِلامت رِ بروم بسته مکن واز
مو مخام خوذم بزو چشمه نوشت بزنم از بهار اشعار محلی 1021
1. مو مخام خوذم بزو چشمه نوشت بزنم
لبام غنچه کُنُم، شرق تو گوشت بزنم
ای بهار طور نمیری که بگن شکرکه مرد از بهار اشعار محلی 1022
1. ای بهار طور نمیری که بگن شکرکه مرد
گور بگورکه ز دستش بعذاب عالم بود
بالای نقره زلف سیارکله پا مکن از بهار اشعار محلی 1023
1. بالای نقره زلف سیارکله پا مکن
ای نازنین بشهر شلق شوربپا مکن
روی تو دیدم ز عمر دست کشیدم از بهار اشعار محلی 1024
1. روی تو دیدم ز عمر دست کشیدم
چشم مو کاش کور مرفت که تور نمدیدم