اِمْشَوْ از ملکالشعرا بهار اشعار محلی 1016
1. اِمْشَوْ دَرِ بِهشتِ خُدا وٰایَهُ پِنْدَرِیٖ
ماه رِ عَرُس منن شو آرایه پندری
...
1. اِمْشَوْ دَرِ بِهشتِ خُدا وٰایَهُ پِنْدَرِیٖ
ماه رِ عَرُس منن شو آرایه پندری
...
1. یقین درم اثر امشو به های های مو نیست
که یار مسته و گوشش بگریههای مو نیست
...
1. گفتی که ممیر وخته مو لبیکمه گفتم
هی هی بخدا خوب تو گفتی مو شنفتم
...
1. روی ماهت ر ببین تا عشقمر باور کنی
رنگ زردم ر ببین تا جورتر کمتر کنی
...
1. زلفای قجری رِ درهم و بشکسته مکن واز
درهای سِلامت رِ بروم بسته مکن واز
...
1. مو مخام خوذم بزو چشمه نوشت بزنم
لبام غنچه کُنُم، شرق تو گوشت بزنم
...
1. ای بهار طور نمیری که بگن شکرکه مرد
گور بگورکه ز دستش بعذاب عالم بود
...
1. بالای نقره زلف سیارکله پا مکن
ای نازنین بشهر شلق شوربپا مکن
...
1. روی تو دیدم ز عمر دست کشیدم
چشم مو کاش کور مرفت که تور نمدیدم
...