ترکیبات ملک‌الشعرا بهار

1 ای سفیهان بهر خود هم اندکی غوغا کنید حال خود را دیده‌، واغوثا و واویلا کنید

2 کیسه‌های خالی خود را دهید آخر تکان پس تکانی خورده دزد خویش را پیدا کنید

3 تا به کی با این لباس ژنده می‌ریزید اشگ با جوی غیرت لباس از اطلس و دیبا کنید

4 کشته شد شاه شهیدان تا شما گیرید پند پیش ظالم پافشاری یکه و تنها کنید

1 شب شد و باد خنک از جانب شمران وزید ابر، فرش برف‌ریزه بر سر یخ گسترید

2 لشگر تاریکی و سرما به شهر اندر دوید در عزاگاه یتیمان‌، پردهٔ ماتم کشید

3 خاک‌، یخ بست و عزاکردند سر خاک بر سر طفلکان بی‌پدر

4 ماه با چهر عبوس از ابر بیرون آمده بهر تفتیش سیه‌روزی این ماتمکده

1 دجلهٔ بغداد بر مرگ ذهاوی خون گریست نی خطا گفتم که شرق از نیل تا سیحون گریست

2 اشک‌ربزان شد عراق از ماتم فرزند خویش همچو یونان کز غم هجران افلاطون گریست

3 زبن بلای عام یعنی مرگ سلطان سخن مردم شهری به شهر و بدو در هامون گریست

4 از غم شعر روانش فکر از گردش فتاد در فراق طبع پاکش لفظ بر مضمون گریست

1 چون فروبردند نعشم را به گور خاک افشاندند و زان گشتند دور

2 ناگهان آواز پایی سهمناک کردگوشم را خبر از راه دور

3 من بسان خفته زان آواز پای جستم وآمد به مغزاندر شعور

4 نه هوا ونه فضا ونه نسیم سینه تنگ وپای لنگ وجسم عور