مخمس در دیوان اشعار شیخ بهایی

1 تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

2 خواهد به سر آید، شب هجران تو یا نه؟ ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

3 رفتم به در صومعهٔ عابد و زاهد دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد

4 در میکده رهبانم و در صومعه عابد گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد