بخش هفدهم در اسرارنامه عطار نیشابوری

1 شنودم من که پیری را مقرب بسختی درد دندان خاست یک شب

2 فغان می‌کرد تا وقت سحرگاه یکی هاتف زفان بگشاد ناگاه

3 که یک امشب نداری سر ببالین چرا بر حق زنی تشنیع چندین

4 دگر شب نیز از شرم خداوند بخاموشی زفان آورد در بند

1 یکی چندانک در ره ژنده دیدی جز آن کارش نبودی ژنده چیدی

2 شبی چون پرشدش از ژنده خانه فتادش اخگری اندر میانه

3 همه ژنده بسوخت او در میان هم کرا در هر دو عالم بود از آن غم

4 الا یا ژنده چین ژنده چه چینی میان ژنده تا چندی نشستی

1 شنودم از یکی صاحب کرامات که شد روزی جهودی در خرابات

2 درون می‌کده ویرانهٔ بود که رندان را مقامر خانهٔ بود

3 گرفته هر دو تن راه قماری ببرده سیم و زر هر یک کناری

4 جهود اندر قمار آمد بیک بار که تا در باخت آپخش بود دینار

1 الا یا غافل افتاده از راه بخواهی مرد غافل وار ناگاه

2 بغفلت می‌گذاری زندگانی دریغا گر چنین غافل بمانی

3 ببوی زندگی عمری دویدی ولیک از زندگی بویی ندیدی

4 بحسرتها چو چشمت راه یابد نگوساری خپویش آنگاه یابد

1 یکی پرسید از آن مجنون معنی که کیست این خلق و چیست این کار دنیا

2 چنین گفت او که دوغ است این همه کار مگس بر دوغ گرد آمد بیک بار

3 چه وادیست این که مادروی فتادیم ز دست خویش از سر پی فتادیم

4 درین وادی همه غولان خویشیم ز اول روز مشغولان خویشیم