بخش پنجم در اسرارنامه عطار نیشابوری

1 دلا یک دم رها کن آب و گل را صلای عشق در ده اهل دل را

2 ز نور عشق شمع جان برافروز زبور عشق از جانان درآموز

3 چو زیر از عشق رمز راز می‌گوی چو بلبل بی زبان اسرار می‌گوی

4 چو داود آیت سرگشتگان خوان زبور عشق بر آشفتگان خوان

1 ز کویی زی نظام آورد آن پیر که پر زر کن مکن زنهار تقصیر

2 نظامش گفت این رکوه بزرگست که در من می‌افتد کویی که گرگست

3 ندارد گفت سودت پر زرش کن مکن نیمه ولیکن تا سرش کن

4 گشادند آن دم از درجی یکی در که تادر رکوه کردند اندکی زر