بخش سی و سوم در مصیبت نامه عطار نیشابوری

1 عشق لقمان سرخسی زور کرد سوی صحرا بردش و در شور کرد

2 شد چو طفلی خرد بر چوبی سوار کرد چوبی نیز در دست استوار

3 گفت خواهم شد بجنگ امروز من بو که یکباری شوم پیروز من

4 با دلی پر شور میشد همچنان عاقبت ترکیش بگرفت آن زمان

1 بود جامی لعل در دست ایاس قیمت او برتر از حد و قیاس

2 شاه گفتش بر زمین زن پیش خویش بر زمین زد تا که شد صد پاره بیش

3 شور در خیل و سپاه افتاد ازو کان همه کس را گناه افتاد ازو

4 هرکسش میگفت ای شوریده رای قیمت این کس نداند جز خدای

1 خواند داود پیامبر شست سال بر سر خلقان زبور ذوالجلال

2 ای عجب آواز چون برداشتی عقل رابر جای خود نگذاشتی

3 باد از رفتن باستادی خموش برگهای شاخ گشتی جمله گوش

4 آب فارغ از دویدن آمدی مرغ معزول از پریدند آمدی

1 بود آن دیوانهٔ از عشق مست کرد بر بالای خاکستر نشست

2 هر زمانی باز میخندید خوش استخوانی باز میرندید خوش

3 سایلی گفتش که هین برگوی حال گفت درخون گشتهام هفتاد سال

4 تا مرا بر روی خاکستر نشاند چون سگم با استخوان بردر نشاند

1 موسی عمران همی شد سوی طور زاهدی را دید در ره غرق نور

2 گفت ای موسی بگو با کردگار کانچه گفتی کرده شد رحمت بیار

3 بعد از آن چون شد از آنجا دورتر عاشقی را دید ازو مخمور تر

4 گفت با حق گوی کاین بی مغز و پوست دوستدار تست توداریش دوست

1 سالک جان بر لب دل پر نیاز گفت با داود داء ود باز

2 کای به داودی جهان معرفت از ودودت ود میبینم صفت

3 جمع شد سر محبت صد جهان نام آن داود آمد در زفان

4 دی که روز عرض ذریات بود ذرهٔ تو انور الذرات بود

1 عاشقی میرفت سوی حج مگر شد بر معشوق بر عزم سفر

2 گفت اینک در سفر افتادهام هرچه فرمائی بجان استادهام

3 در زمان معشوق آن مرد نژند نیم خشتی سخت در عاشق فکند

4 همچو دُرّیش از زمین برداشت مرد بوسه بر داد و درو سوراخ کرد

1 بود اندر خدمت سلطان کسی کرده بود او خدمت سلطان بسی

2 خواندش یک روز شاه حق شناس گفت کردی خدمت ما بی قیاس

3 چون تو حاجتمندی و من پادشاه هرچه میخواهی ازین حضرت بخواه

4 گفت چون حاضر بوددربار عام هم وزیر و هم امیر و هم امام

1 گفت محمود آن خدیو کامگار میخرید از بهر خود برده هزار

2 پس ایاز پاک دل را آن زمان در مکاس جمله بستد رایگان

3 آن غلامان میشدند از دور پیش عرضه میکردند خصلتهای خویش

4 گفت آن یک من کمانکش آمدم گفت این در تیر آرش آمدم