بخش سیهم در مصیبت نامه عطار نیشابوری

1 برد مجنون را سوی کعبه پدر تادعا گوید شفا یابد مگر

2 چون رسید آنجایگه مجنون ز راه گفت اینجا کن دعا اینجایگاه

3 گو خداوندا مرا بی درد کن عشق لیلی بر دل من سرد کن

4 تو دعا کن تا پدر آمین کند بوکه حق این مهربانی کین کند

1 شد جوانی پیش پیری نامدار دید او را کرده در کنجی قرار

2 بود تنها هیچکس با او نبود یک نفس یک همنفس با او نبود

3 گفت تنها مینگردی تنگدل پیر گفتش ای جوان سنگدل

4 با خدای خویش دایم در حضور چون توان شد تنگدل از پیش دور

1 لشکر محمود نیرو یافتند در ظفر یک طفل هندو یافتند

2 طرفه شکلی داشت آن طفل سیاه از ملاحت فتنهٔ او شد سپاه

3 آخرش بردند پیش شهریار عاشق او گشت شاه نامدار

4 همچو آتش گرم شد در کار او یک نفس نشکیفت از دیدار او