بخش سیهم در مصیبت نامه عطار نیشابوری

1 بود سلطان را زنی همسایهٔ کز نکوئی داشت آن زن مایهٔ

2 لشکر عشقش درآمد بی قیاس شد بصد دل عاشق روی ایاس

3 از وصالش ذرهٔ بهره نداشت ور سخن میگفت ازین زهره نداشت

4 روز و شب از عشق او میسوختی گه فرو مردی و گاه افروختی

1 لشکر محمود نیرو یافتند در ظفر یک طفل هندو یافتند

2 طرفه شکلی داشت آن طفل سیاه از ملاحت فتنهٔ او شد سپاه

3 آخرش بردند پیش شهریار عاشق او گشت شاه نامدار

4 همچو آتش گرم شد در کار او یک نفس نشکیفت از دیدار او

1 شد جوانی پیش پیری نامدار دید او را کرده در کنجی قرار

2 بود تنها هیچکس با او نبود یک نفس یک همنفس با او نبود

3 گفت تنها مینگردی تنگدل پیر گفتش ای جوان سنگدل

4 با خدای خویش دایم در حضور چون توان شد تنگدل از پیش دور