سالک از خون کرد ادیم چهره رنگ از عطار نیشابوری مصیبت نامه 1
1. سالک از خون کرد ادیم چهره رنگ
رفت پیش آدمی با عیش تنگ
چون ایاز از چشم بدرنجور شد از عطار نیشابوری مصیبت نامه 2
1. چون ایاز از چشم بدرنجور شد
عاقبت از چشم سلطان دور شد
گشت محمود و ایاز دلنواز از عطار نیشابوری مصیبت نامه 3
1. گشت محمود و ایاز دلنواز
هردو در میدان غزنین گوی باز
کودکی بود از جمالش بهرهٔ از عطار نیشابوری مصیبت نامه 4
1. کودکی بود از جمالش بهرهٔ
مهر و مه در جنب رویش زهرهٔ
گفت روزی پادشاه عصر خویش از عطار نیشابوری مصیبت نامه 5
1. گفت روزی پادشاه عصر خویش
بر کنار بام شد بر قصر خویش
صوفئی میرفت و جانی پرغمش از عطار نیشابوری مصیبت نامه 6
1. صوفئی میرفت و جانی پرغمش
پای بازی زد قفائی محکمش