از زلفِ شکن بر شکنت میترسم از عطار نیشابوری مختارنامه 13
1. از زلفِ شکن بر شکنت میترسم
وز نرگسِ مستِ پرفنت میترسم
گر عفو کنی به لطف جرمی که مراست از عطار نیشابوری مختارنامه 14
1. گر عفو کنی به لطف جرمی که مراست
آسان ز سرِ وجود برخواهم خاست
از زلفِ تو دل چو در عقابین افتاد از عطار نیشابوری مختارنامه 15
1. از زلفِ تو دل چو در عقابین افتاد
نقدش همه از نرگس تو عین افتاد
خطّت دام است و خالت او را دانه است از عطار نیشابوری مختارنامه 16
1. خطّت دام است و خالت او را دانه است
با دانهٔ تو مرغِ دلم همخانه است
گفتم: خط مشکین تو بر ماه خطاست از عطار نیشابوری مختارنامه 17
1. گفتم: خط مشکین تو بر ماه خطاست
گفتا:به خطا مشک ز من باید خواست
گفتم: «کس را روی تو و موی تو نیست از عطار نیشابوری مختارنامه 18
1. گفتم: «کس را روی تو و موی تو نیست
تیر مژه و کمان ابروی تو نیست»
چون غمزهٔ تو جادویی آغاز نهد از عطار نیشابوری مختارنامه 19
1. چون غمزهٔ تو جادویی آغاز نهد
ممکن نبود که هیچ غمّاز جهد
دایم گهر وصل تو میجویم باز از عطار نیشابوری مختارنامه 20
1. دایم گهر وصل تو میجویم باز
وز هجر تو رخ به اشک میشویم باز